Is er leven na de dood?

Voor mij is het antwoord, ja.
We leven verder na dit leven.

Wij zijn ziel en de ziel leeft altijd verder.

Ik mag veel overleden dierbaren channelen en ontvang prachtige boodschappen.

Wij zijn energie en zijn verbonden met elkaar, ook als iemand het stoffelijke lichaam achter zich heeft gelaten.

We mogen verder groeien in het licht om uiteindelijk weer in een ander jasje ervaringen op te doen.

Net zo lang totdat onze ziel zegt “Het is goed geweest en ik heb alle ervaringen gehad die ik wilde”.

Vele verschillende jasjes heeft onze ziel al gedragen.

Wij zijn een ziel, we zijn niet ons jasje.
Ik heb vele voorbeelden, maar wil hierin toch een mooi voorbeeld geven vanuit mijn eigen leven.

Mijn dochter was zwanger van haar eerste kindje. Ze is woonachtig in Zuid Holland en ik in het mooie Overijssel, dus spontaan bij elkaar op de koffie zit er niet in.

We deelden en delen veel via whats app. Ze had die dag bloed af laten nemen voor controle.
Na de bloedafname kreeg ze een watje om het bloeden te laten stelpen.
Later haalde ze het watje eraf, het was een hartje van bloed.
Ze stuurde mij die foto op, dit was toch wel heel bijzonder.

Ik keek naar de foto en zag een klein engeltje naar voren komen.

Ik ontving gelijk een boodschap “dit was een boodschap van mijn overleden dochtertje”.
Ze maakte duidelijk dat ze haar zusje begeleidde bij de zwangerschap en ook bij haar bevalling.

Wauw, dit was een prachtige en bijzondere boodschap.

Twee weken voor de bevalling kwam de ziel van haar zoontje naar me toe om mij te vertellen dat ik ook zijn mama was geweest in een vorig leven.
Hij maakte duidelijk dat de navelstreng om zijn nekje zou zitten met de geboorte, maar dat het allemaal goed ging, omdat hij toch in het ziekenhuis geboren werd. Het ging zoals hij mij had verteld.

Een prachtig klein mensje met een mooie ziel werd geboren.

Wat was ik dankbaar, dankbaar dat het allemaal goed was gegaan met de bevalling, dankbaar voor het mooie wondertje.

Toch na een week bekroop mij een angst, ik was zo bang dat we het kleine mannetje zouden verliezen.
Dit was nergens op gebaseerd, ik was ook niet gewend van mezelf om in die angsten te zitten.

Ik ben gaan mediteren en heb gevraagd of ze mij dat leven wilden tonen toen ik zijn mama was.

Ik ging terug naar een leven in Frankrijk waar mijn baby mij af werd gepakt.
Nu wist ik dat de angst met dat vorige leven te maken had.

Ik mag nu zijn oma zijn. Zo dankbaar en blij dat ik dit op deze manier mag zien en voelen.

Ja, ik weet dat er leven na de dood is.

Liefs Trudy

©Alles mag gedeeld, of geknipt en geplakt worden met vermelding van mijn naam en website.